Jeszcze nie teraz!

 Już chyba nie ma odwołania. Wieczory są coraz chłodniejsze. Zachody przychodzą coraz wcześniej. Ze wszystkich magazynów wyskakują trendy na jesień i zimę. Dzieciaki za chwilę zaczynają szkołę, moje urodziny są za pasem... Idzie jesień! Lato chyli się ku upadkowi i nic tego nie zmieni. Nieważne jak mocno zaciśniemy palce, wbijemy paznokcie. Przecieknie, ucieknie, odejdzie. Jesień przyjdzie, bo zawsze przychodzi. Należy tylko trzymać kciuki, żeby była łaskawa. Piękna, ciepła i słoneczna. Wyjątkowo nie zdążyłam się jeszcze stęsknić za ciepłymi rzeczami. Mam jeszcze cały czas ochotę na sukienki, sandały, kapelusze, gołe nogi i gałkowane lody... Chcę brodzić z Rupertem po wodzie, wzdychać 'ale dziś gorąco' i marudzić, że nie mam czasu się opalać. Choć wolałabym mieć czas, ale to przecież takie mało letnie. Jak można niby mieć czas na cokolwiek w lecie... Chcę się łudzić, że jeszcze zdążę załapać trochę świeżego brązu. Mogę oglądać zdjęcia futer, czytać o tym, co bardzo tak, co absolutnie nie, ale nie mam jeszcze ochoty rozstawać się z tym, co aktualnie mam w szafie. Jak dziecko zacznę tupać nogami. Na znak protestu, ot co!