Biało-czarne.

Sex w wielkim mieście ma powrócić na wielkie ekrany. Świetnie, z przyjemnością zostanę obserwatorką ich kolejnych przygód. Chętnie z nimi chwilę pobędę… Na nowo odnajdę swoje cechy w każdej z nich. Przeniosę się do magicznego Nowego Jorku i rozbujam własną wyobraźnię. Ale to wszystko za jakiś czas. Teraz towarzyszy mi poczucie gigantycznej zazdrości. Jak zawsze, kiedy na myśl przyjdą mi owe panie. Zazdroszczę im jak cholera tej ich przyjaźni. Jeśli miałabym sobie czegoś życzyć, to chciałabym przyjaciółkę. Jedną, dwie - nieważne! Nigdy tym słowem nie operowałam. Można powiedzieć, że nie istniało w moim słowniku (przynajmniej w odniesieniu do mojej osoby). Może to był błąd, może powinnam mieć inne podejście do tematu. Cóż, stało się. W obecnej chwili zostałam dość konkretnie sama. Duża w tym moja zasługa, nie ukrywam. Popełniłam grzech zaniechania. I to zdaje się niejednokrotnie… Trochę 'tak wyszło', trochę zmusiły mnie różne sytuacje i okoliczności. Na chwilę za bardzo zrezygnowałam z życia i teraz mam swoją samotność. Całą dla siebie. Normalnie się nad tym nie zastanawiam, ale czasem ta myśl dopada mnie sama. Bo  przecież fajnie pogadać o głupotach, wyskoczyć na kawę, napić się wina. Razem porobić nic. Albo coś. Cokolwiek. Kiedykolwiek. Aspołeczność ma swoje minusy, nie ma co… W przeciwieństwie do czarno-białych zdjęć, te nie mają minusów wcale! Dlatego lepiej skupić się na nich. Na razie.