Po drugiej stronie.

Piękny dzień w Jastrzębiej Górze. Słońce, plaża, wiatr. Idealnie! Ha! Tam jeszcze zdjęć nie miałam! I w zasadzie wcale nie miałam ich mieć, bo pojechałam jako fotograf. Możecie tego nie wiedzieć, ale szalenie lubię robić zdjęcia! I wydaje mi się, że lepszy ze mnie fotograf niż modelka, ale co zrobić... Mówią, że nie rodzimy się po to, żeby być idealni tylko wyjątkowi, czy coś.
To jednak nie jest dla mnie wystarczający powód, żeby z tym wszystkim skończyć. Lubię to i już. A zdjęcia... Zdjęcia to inna bajka. Jest kitesurfing, nadmorskie krajobrazy, tandetne zachody słońca, Rupert (cóż to jest za fotogeniczna bestia! i jak pozuje!), masa fot z wycieczek i jeszcze więcej tych 'zwyczajnych', codziennych. Maleńką część świata widzianego moim okiem znajdziecie na Instagramie (pod tym nudnym hasłem dominikaherrmann). Stwierdziłam, że to odpowiedniejsze miejsce do spamowania zdjęciami niż biedny Facebook - po miesiącu pewnie zostałoby mi pięciu znajomych... Nawet nie chcę się zastanawiać, ile osób mnie wyrzuciło lub zablokowało, kiedy zaczynałam z blogiem - wtedy wrzucałam wszystko, a wierzcie mi, że byłam bardzo aktywna (i nie miałam czegoś takiego jak fanpage!). Zabawne...
Mój Instagram to kalejdoskop - trochę mnie, trochę zwierzaków, jedzenia, widoczków, wspomnień, mix wszystkiego co wydaje mi się ładne, sprawia mi radość, co lubię. Jednak zdecydowana większość moich zdjęć kurzy się gdzieś na dysku. Ok, kurzy się sam dysk, zdjęcia są ładnie posegregowane, jakieś foldery, daty, nawet można coś znaleźć, jak się odpowiednio szuka. To jak z pisaniem do szuflady. Ja do szuflady pstrykam. I czasem kusi mnie, żeby się podzielić ze światem tym wszystkim. Pokazać, jak to widzę i co widzę, bo to często ładne jest. W końcu mieszkam nad morzem!