Magia.

Ten moment, kiedy jedziesz samochodem i musisz się zatrzymać. Musisz zrobić zdjęcia. Teraz, natychmiast! W planach było coś zupełnie innego. Niebo okazało się silniejsze. Zbyt kuszące. Tego dnia zatrzymywaliśmy się w krótkim czasie dwa razy. Po zdjęciach na pomoście w Kuźnicy nie spodziewałam się większych atrakcji, a tu proszę. Pięć minut i kolejny parking! Słońce wyszło zza chmur i przez chwilę świat wydawał się zupełnie nierzeczywisty. Widok słodki, jak babeczka z różowym kremem (posypana brokatową posypką)… 

W ten sposób zeszłam na drugi plan, mimo że namiętnie ustawiałam się na pierwszym. Przed zniknięciem uratowały mnie różowe kozaki, które powinniście pamiętać z zeszłego roku. No i włosy, ale kozaki chyba jednak ciut bardziej. 

 Lubicie tego typu romantyczne klimaty, czy niekoniecznie? To zachodzące słońce z łabądkami skąpanymi w jego jadowitej pomarańczy wydało mi się naprawdę niezwykłe. Jednocześnie wyobraziłam sobie, jak okrutnie tandetnym byłoby obrazem na ścianie. A na żywo co? Dominika stoi i patrzy, jak pięknie! Magia?