Let it Snow!

Jest i on - pierwszy w tym roku śnieg na blogu! Cudny, biały, delikatnie padający. Kolejny raz przekonałam się, że jestem cały czas dzieciakiem. Jak widzę śnieg, to buzia sama mi się śmieje! Daleko mi do narzekania, zrzędzenia, marudzenia. Śnieg, po co, fuj, zimno, roztopi się i będzie breja, białe gówno... Mam w dupie to, że się roztopi, że będę musiała kombinować z butami, żeby mi nie przemokły. Jest pięknie! Czysto, ładnie i cieplej niż bez niego. Niech pada, pada, pada... Przeboleję to, że w dalszym ciągu nie mam sanek. Cieszy mnie sam widok z okna. Patrząc za okno, nie pozostaje nic innego, jak stwierdzić, że mamy zimę! Co za tym idzie - futra, czapy, rękawiczki, szle... Dużo wełny. Tęskniłam już trochę za futrzanymi czapkami. Misiowe rękawice noszę z miłością prawie... Z radością sięgam też po czerwień. Niegdyś mój ulubiony kolor, ostatnimi czasy lekko pomijany. Nie wiem czemu, ale to jeden z kolorów kojarzących mi się z zimą. Może przez Święta? Prawdopodobnie to jeden z powodów. Słowem - lubię czerwona zimę. We wszystkich odcieniach, niech już będzie nawet sławny burgund. Lubię biel i srebro. Dobrze mi się komponują ze śniegiem. Powstaje taki 'czysty' obrazek. Nidy nie rezygnuję z czerni i szarości, moich kolorów uniwersalnych. Do typowo zimowych zaliczam też butelkową zieleń - też jest taka trochę świąteczna. W sumie złoto i fiolet też... Tak czy inaczej dziś kolejna odsłona sukienki. Ostatnio coś często po nią sięgam. Sprawka koloru. Na bank! 

Niespodzianka - mam kota! I nie mówię o tym, którego mam na punkcie butów. To małe żyjątko jest moim nowym domownikiem. Wyobrażam sobie zdziwienie wszystkich, którzy mnie znają. Tak, ja też w to nie wierzę!